در کتاب عیون از حضرت رضا علیه السلام از پدران بزرگوارش از امیرالمؤمنین علیه السلام روایت آورده که فرموده  : از رسول خدا (ص) شنیدم میفرمود:

خدای تعالی فرموده ؛ فاتحة الکتاب را بین خودم و بنده ام تقسیم کرده ام .

نصفش از من و نصفش از بنده ی من است و بنده ام هر چه بخواهد به او می دهم .

چون او می گوید « بسم الله الرحمن الرحیم » ، خدایش می گوید بنده ام کار خود را با نام من آغاز کرد و بر من است اینکه امور او را در آن کار تقسیم کنم و در احوالش برکت گذارم .

و چون او می گوید « الحمدولله رب العالمین » ، پروردگار متعالش می گوید بنده ی من مرا حمد گفت و اقرار کرد که نعمت هایی که در اختیار دارد از ناحیه ی من است و بلاهایی که به وی نرسیده باز به لطف و تفضل من است و من شما فرشتگان را گواه می گیرم که نعمت های دنیوی و اخروی او را زیاد نموده، بلاهای آخرت را از او دور کنم همانطور که بلاهای دنیا را از او دور کردم .

و چون او می گوید « الرحمن الرحیم » ، خدای جل جلالش می گوید بنده ام شهادت داد که من رحمان و رحیم هستم . من نیز شما را شاهد می گیرم بهره ی او را از نعمت و رحمت خود فراوان ساخته، نصیبش را از عطاء خودم جزیل و بسیار می کنم.

و چون او می گوید « مالک یوم الدین » ، خدای تعالیش می گوید شما شاهد باشید همانطور که بنده ام اعتراف کرد به اینکه من مالک روز جزا هستم، در آن روز که روز حساب است؛ حساب او را آسان می کنم و حسنات او را قبول نموده، از گناهانش صرف نظر می کنم.

و چون او می گوید « ایاک نعبد » خدای عزوجلش می فرماید بنده ام راست گفت و براستی مرا عبادت کرد و به همین جهت شما را گواه می گیرم در برابر عبادتش پاداشی دهم که هر کسی که در عبادت، راه مخالف او را رفته به او رشک برد.

و چون او می گوید « و ایاک نستعین » ، خدای تعالیش می گوید بنده ام از من استعانت جست و به سوی من پناهنده گشت و من نیز شما را شاهد می گیرم که او را در امورش اعانت کنم و در شدائدش به دادش برسم و در روز گرفتاریهایش دست او را بگیرم.

و چون او می گوید « اهدانالصراط المستقیم » ، تا آخر سوره خدای عزوجلش می گوید همه ی اینها وآنچه غیر اینها درخواست کند، برآورده است.

من همه ی خواسته هایش را اجابت کردم و آنچه آرزو دارد برآوردم و از آنچه می ترسد ایمنی بخشیدم.